Барыс Фалевіч і з сям’ёй

На фатаграфіі – сям’я майго старэйшага брата Барыса Фалевіча. Стаяць:

Дачка Барыса Марыя Кулеш, у цэнтры – сын Барыса Іосіф і яго дачка Таццяна.

Сядзяць злева направа: мой брат Барыс, яго жонка Зіна, на руках у іх – іх унучка Ганна. Фатаграфія была зроблена ў Слуцку ў 1983 годзе.

Калі мой брат сышоў у войска ў 1949 годзе, жыццё стала яшчэ цяжэй для нас з мамай. У асноўным мы сілкаваліся бульбай, але не заўсёды была і яна.

Надзеі на лепшае не было, як і магчымасці зарабіць якія-небудзь грошы. Не ведаю, як мы з мамай выжывалі ў тыя гады, пакуль не вярнуўся Барыс.

Калі мой брат вярнуўся дадому, ён не адпачываў ні дня. Ён жахнуўся, калі ўбачыў, як мы жывем. На наступны дзень ён пайшоў на завод, на якім працаваў раней.

Калі я скончыў школу ў 1953 годзе, Барыс пайшоў у вячэрнюю школу, і сышоў пасля заканчэння восьмага класа. Ён не сышоў з заводу, дзе прапрацаваў 50 гадоў за вылікам трох гадоў службы ў войску.

Калі я быў у войску, ён ажаніўся з Зінай, беларускай дзяўчынай са Слуцка. У брата было двое дзяцей. Яго старэйшы сын Іосіф, названы ў гонар нашага бацькі, – аднагодак майго старэйшага сына, а яго дачка Марыя – аднагодка нашага малодшага сына.

Паміж імі розніца ўсяго ў пару месяцаў. У Барыса трое ўнукаў. Іосіф жанаты на рускай жанчыне Галіне. У іх дзве дачкі.

Старэйшая – Таццяна, малодшая – Ганна. Марыя выйшла замуж за яўрэйскага хлопца. Яе прозвішча па мужу – Кулеш. У Марыі ёсць дачка. Нядаўна Марыя з сям’ёй пераехалі ў Ізраіль. Спадзяюся, у іх усё будзе добра.

Мой брат і яго жонка жывуць у Слуцку. Мой брат захварэў. Ён быў моцным і здаровым мужчынам, але ў яго жыцці было занадта шмат цяжкасцяў і цяпер на яго страшна глядзець.

Але з гэтым нічога не зробіш… Такое жыццё… У Слуцку з нашай сям’і засталіся толькі ён і я.